تئودر برگر، پروفسور مهندسی پزشکی در دانشگاه USC شمال کالیفرنیا در حال توسعه و تحقیق است که وجود یک هیپوکمپوس مصنوعی چه ضرورتی دارد.



هیپوکمپوس یک قسمت از مغز انسان است که مسئول ساختار و تشکیل حافظه ی کوتاه مدت است.
پروفسور برگر امید دارد که وسیله ی کاشت عصبی اش برای افرادی که دارای مغز آسیب دیده یا مبتلا به بیماریهایی از قبیل آلزایمر یا پارکینسون هستند مفید واقع شود.
اخیرأ ، یک بررسی مشترک با دانشگاه Wake Forest  وUSC  صورت گرفته است . در این بررسی ها ، آزمایش های انجام شده ثابت کرده اند که یک نمونه ی اصلی اولیه از هیپوکمپوس مصنوعی در مغز موشهای صحرایی مؤثر واقع میشود.
در یکی از آزمایش های صورت گرفته ، محققان موشها را مجبور به یادگیری تحمیلی و خسته کننده کردند.فشار یک اهرم سریعتر از دریافت پاداش به نتیجه رسید.کاوش های الکتریکی فعالیت مغز موشها بین CA3  و CA1  را ثبت کردند.
CA3 و  CA1دو ناحیه از هیپوکمپوس مغز هستند که عمده مسئولیت تبدیل حافظه ی کوتاه مدت به حافظه ی بلند مدت را بر عهده دارند .
پس از آن محققان از داروهایی استفاده کردند تا اثر متقابل بین CA3 و CA1 را مسدود کنند ، که سبب می شد موشهای صحرایی آنچه را یاد گرفته اند فقط برای مدت زمان 5 تا 10 ثانیه به یاد بیاورند . وسیله کار کرده بود و دارو دادن به آنها قطع شد ، موشهای صحرایی نشان دادند که یکبار دیگر قادر به ساختن و تشکیل حافظه ی دراز مدتشان هستند ، فقط این بار با کمک کاشت عصبی انجام شد.
علاوه بر اینکه وسیله نشان داد روی مغزهای مصنوعی ناقص کار میکند ، استفاده از این وسیله روی مغز موشهای صحرایی نرمال و سالم حافظه ی آنها را بهبود می بخشد و به خوبی قابلیت ساختن و شکل دهی دارند .

منبع: سایت جامع مهندسی پزشکی ایران (www.dezmed.com)